Biała Podlaska 1941-1942, Teren getta, „Opowiadanie naocznego świadka Władimira Shatzmana”
Wstęp
Opowiadanie naocznego świadka Władimira Shatzmana, radzieckiego
żołnierza, Żyda z pochodzenia, który do wybuchu wojny mieszkał w
Leningradzie (ZSRR). W 1941 roku podczas walk pod Smoleńskiem został
wzięty do niewoli, następnie odesłany do obozu jenieckiego w Białej
Podlaskiej, z którego udało mu się uciec wraz z grupą innych radzieckich
jeńców. Jeńcy ci planowali przepłynąć Bug aby wrócić do kraju zaś
Władimir osłabiony pobytem w obozie musiał pozostać w Białej.
Opisuje
on jak Polacy pomagali jeńcom zaopatrując ich w jedzenie i odzież.
Ukrywanie się w lasach było niebezpieczne. Niemcy z pewnością
rozstrzelaliby go za ucieczkę z obozu jak i za jego żydowskie
pochodzenie.
Z racji znajomości jidysz Władimir postanowił
schronić się w bialskopodlaskim getcie a sytuacja w getcie wydawała się
bezpieczniejsza o czym dowiedział się od innych Żydów. Tak też uczynił,
udał się do getta a w swoim opowiadaniu opisuje co tam zobaczył i kogo
napotkał na swojej drodze. W opowiadaniu znajdziemy także spotkanie z
Benedyktem Kraskowskim - bialskopodlaskim Shindlerem, folksdojczem,
który ukrywał Żydów w swoim warsztacie stolarskim. Warsztat
Kraskowskiego znajdował się w centrum miasta, prawdopodobnie przy ulicy
Pocztowej 7.
Opowiadanie zostało przetłumaczone z języka rosyjskiego a oryginał można znaleźć pod tym adresem:
https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn503048
Prześlij komentarz